آسیب‌شناسی الجامع فی تاریخ الأدب العربی الحدیث

بررسی احوال و زندگی ادبا، ثبت وقایع، گردآوری، شرح و نقد آثار ادبی از همان آغاز گام­هایی بود در راستای تاریخ­نگاری ادبی. این حرکت در طی تاریخ، حالتی تکاملی به خود پذیرفت؛ چنان­که از شکل زندگی­نامه­ای گذشته به شیوه­ علمی تاریخ ادبیات امروزی، تحول یافته است. در این بین، زبان عربی که میراث­دار ادبیاتی است مترقی، همواره بر ستیغ افتخار تکیه داده از دیرباز تا کنون، تاریخ­نگارانی زبده را به خود دیده است که بی­شک بسیاری از یافته­های ادبی جدید را در آثار خود جای داد­ه­ا­ند.  «الجامع فی تأریخ الأدب العربی الحدیث» از حلقه­های اخیر تاریخ ادبیات نگاری عربی است که مؤلف آن «حنا الفاخوری» کوشیده با جامعیت و بهره­گیری از اصول جدید، تاریخ قابلی عرضه کند؛ البته توفیقاتی یافته اما آسیب­هایی نیز در آن به چشم می­خورد که مجموع آسیب­های موجود، این کتاب را تا حدودی از معیارهای علمی تاریخ ادبیات نگاری دور نموده به ساختار سنتی این فن نزدیکش می­کند. بر همین اساس، این نوشته بر آن است با استفاده از شیوه­ای تحلیلی-توصیفی و با نگاهی انتقادی به آسیب­شناسی اثر پرداخته، بحثی را آغاز و به انجام رساند.